Πολλές φορές η κατάθλιψη μπορεί να είναι η πηγή εισόδου προς μία νέα πραγματικότητα … μία νέα συνείδηση. Με την κατάθλιψη βρίσκεις το χρόνο να στραφείς μέσα σου και να αρχίσεις να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου από την αρχή! Ίσως και να είναι η πρώτη φορά που δίνεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να σου φανερωθεί όπως αληθινά είναι και να σου δείξει ότι μπορείς και έχεις περιθώρια δύναμης και ικανότητας, πως έχεις ακόμα περισσότερα χαρίσματα και πως μπορείς να καταφέρεις όλα όσα επιθυμείς πραγματικά!

Σκέφτηκες ποτέ πως ίσως η κατάθλιψη είναι η δική σου στιγμή σιωπής; Η δική σου στιγμή διαλογισμού; Σκέφτηκες πως ίσως με αυτόν τον τρόπο δίνεις ευκαιρία στον τωρινό εαυτό σου να μείνει στη σιωπή και να ακούσει τον έναν και μοναδικό τον αιώνιο καθοδηγητή σου, τον Ανώτερο Εαυτό σου; Αυτόν που πάντοτε γνωρίζει και που περιμένει αιώνια, με πλήρη υπομονή και προσήλωση τη στιγμή της σιωπής του μέχρι τώρα εαυτού σου για να σου μιλήσει; Μήπως η κατάθλιψή σου είναι ο τρόπος σου να ηρεμήσεις τη φλυαρία του συνειδητού σου νου, του μυαλού σου; 

Στην κατάθλιψη σιωπάς … Στην πραγματικότητα σιωπά το εγώ σου, το χαμηλό εγώ σου, η προσωπικότητά σου, η οποία τόσα και τόσα χρόνια μιλά και φλυαρεί. Και έτσι απλά, έρχεται μία μέρα που η προσωπικότητα σιωπά, ο νους ακινητοποιείται και η φλυαρία σταμάτα. Το εγώ δε σταματά να μιλά επειδή κουράστηκε ή επειδή δεν έχει κάτι άλλο να πει … Όχι βέβαια! Το εγώ (με το μικρό ε) πάντα έχει κάτι να πει, πάντοτε έχει άποψη, πάντοτε έχει για κάτι να σε κρίνει και πάντοτε κάτι του λείπει. Το χαμηλό εγώ δεν ικανοποιείται με τίποτα. Όσο το εγώ θέλει και κάτι άλλο και κάτι άλλο, εσύ συνεχώς προσπαθείς, τρέχεις και αγωνίζεσαι ή παλεύεις θα τολμούσα να πω να το ικανοποιήσεις! Θεωρείς πως αυτή η επικριτική φωνούλα έχει πάντα δίκιο και πως για να ζητάει αυτή τόσα πολλά εσύ είσαι λίγος! Και συνεχίζεις να προσπαθείς και να προσπαθείς και βρίσκεσαι σε μια μόνιμη εσωτερική πάλη!

Χωρίς καλά καλά να το καταλάβεις, αντιμάχεσαι και παλεύεις με τον ίδιο σου τον εαυτό. Παλεύεις με αυτό που επιθυμείς να είσαι και με αυτό που «πρέπει» να είσαι! Παλεύεις καθώς μέσα σου υπάρχει εκείνο το λειτουργικό κομμάτι σου που επιθυμεί και γνωρίζει ποιος ή ποια πραγματικά είσαι και ποια ζωή επιθυμείς να ζήσεις και σου αξίζει να ζήσεις! 

… Και μια μέρα απλά επιτέλους επικρατεί σιωπή! Η ρυθμοί πέφτουν, ο θόρυβος των σκέψεων δεν υπάρχει πλέον και αν υπάρχει είναι τόσο σιγανός που σχεδόν δεν τον ακούς. Επιτέλους λίγη ηρεμία … λίγη ησυχία …!

«Επιτέλους το εγώ μου ηρέμησε, η προσωπικότητά μου σταμάτησε να με κατηγορεί, σταμάτησε να με αντιπαλεύεται ο ίδιος μου εαυτός …!» 

Και όμως, δεν είναι η προσωπικότητα ή το εγώ που σταμάτησαν να φλυαρούν ή να σε  κατηγορούν! Αυτά εδώ είναι ακόμα και μιλάνε. Εσύ είσαι αυτός ή αυτή που δεν τους ακούς πια. Εσύ βρήκες το μαγικό τρόπο επιτέλους να μην ακούς τίποτα και κανέναν. Βρήκες τον τρόπο να μη σου μιλάει κανείς και κανείς να μη ζητάει, να μην περιμένει, να μην απαιτεί τίποτα από εσένα! Επιτέλους, είσαι ήρεμος ή ήρεμη και ίσως να τολμήσεις να πεις χαρούμενος! Δεν κάνεις τίποτα απολύτως … τίποτα! Οι μέρες περνούν και αυτή είναι η νέα σου πραγματικότητα. Κάθε μέρα βυθίζεσαι όλο και περισσότερο και χωρίς να το αντιληφθείς αδρανοποιείσαι όλο και πιο πολύ! Δεν καταλαβαίνεις αυτά που έρχονται … για εσένα αυτό που ζεις ίσως να είναι λύτρωση! Λύτρωση από το καθημερινό έντονο στρες, την καθημερινή κριτική και αυτοκριτική, την καθημερινή και συνεχή φλυαρία ανθρώπων και μυαλού. Σιγά-σιγά συνηθίζεις και όσο συνηθίζεις αδρανοποιείσαι, χωρίς να το θες και χωρίς να το συνειδητοποιείς. ‘Ώσπου μια μέρα, την αρχική χαρά την διαδέχεται η λύπη. Δεν είσαι πια χαρούμενος ή χαρούμενη, ούτε σε νοιάζει η ηρεμία σου. Τώρα, δε θες τίποτα και κανέναν. Νιώθεις χειρότερα από πριν, ίσως και να νιώθεις πιο ευάλωτος ή ευάλωτη από ποτέ … Το σίγουρο είναι πως νιώθεις ότι δε θες και δε μπορείς να κάνεις τίποτα. Νιώθεις λίγος ή λίγη όπως και πριν, αδύναμος και ανίκανος να σηκώσεις τον εαυτό σου, το σώμα σου από το κρεβάτι σου. Δεν υπάρχει κάτι, κάποιος που να σε κάνει χαρούμενο ή ίσως αυτός ο κάποιος να έχει φύγει ήδη μίλια μακριά … 

Όμως τώρα … Τώρα που νιώθεις πιο μόνος ή μόνη και πιο αδύναμος ή αδύναμη από ποτέ …  τώρα είναι η ώρα να σου πω πως … Βασικά μπορείς! 

Το δικό μου moto ήταν πάντοτε πως … θα τα γκρεμίσω όλα στη ζωή μου τόσες φορές και θα τα ξαναχτίσω άλλες τόσες φορές, όσες χρειαστεί, μέχρι να γίνουν έτσι όπως εγώ επιθυμώ και μου αξίζουν! Έτσι ακριβώς … ΜΠΟΡΕΙΣ να κάνεις και Εσύ!

Μπορείς να σηκωθείς και μπορείς να ξεκινήσεις από την αρχή … Βασικά μπορείς να κάνεις όσες νέες αρχές ή επανεκκινήσεις επιθυμείς! Βασικά, τώρα μπορείς … Και τώρα θα σου πω το λόγο για τον οποίο μπορείς ….!

Πέφτοντας στο κρεβάτι και καλωσορίζοντας την κατάθλιψη στη ζωή σου, έδωσες μια μεγάλη ευκαιρία σ’ εσένα να ξεκουραστείς και να αδειάσεις. Να αδειάσεις από όλους και απ’ όλα! Να αδειάσεις το μυαλό (το συνειδητό σου νου) και την Ψυχή σου. Έδωσες την ευκαιρία στον εαυτό σου, σε εσένα, να κάνεις χώρο και να απαλλαγείς, να αφήσεις πίσω σου όλα όσα δε σου χρειάζονται στη ζωή που επιθυμείς να ζήσεις! Με την κατάθλιψη, έκανες στην άκρη τον Εσωτερικό σου Κριτή και έδωσες την ευκαιρία σε αυτόν τον Εσωτερικό Καθοδηγητή που είναι γεμάτος αγάπη, αποδοχή και κατανόηση να σε αγκαλιάσει και να σου μιλήσει! Ίσως να τον άκουγες και παλιότερα σιγανά, όμως τώρα του έχεις δώσει φωνή … του έχεις δώσει το λόγο! Με την κατάθλιψη στράφηκες μέσα σου και έμαθες πώς είναι η εσωτερική σιωπή και βίωσες πώς είναι να στρέφομαι προς εμένα, προς το εσωτερικό μου, να στρέφομαι μέσα μου και να εστιάζω σε εμένα! 

Και τώρα ήρθε η ώρα όλη αυτή την εμπειρία να την κάνεις πράξη, να την κάνεις Δράση. Να τη μετουσιώσεις σε Γνώση και Σοφία και πάνω με βάση αυτήν την εμπειρία να χτίσεις τη νέα σου ζωή πάνω σε νέα γερά και σταθερά θεμέλια. Τώρα είναι η ώρα του διαλογισμού, η ώρα του εσωτερικού διαλόγου, η ώρα της ελευθερίας και της δημιουργίας σου! Τώρα είναι η ώρα της Δράσης και του Ανώτερου Εαυτού!

… Τώρα Μπορείς!

Με την κατάθλιψη γνώρισες κομμάτια του εαυτού σου που μέχρι τώρα δεν τα ήξερες καν, κομμάτια ευαίσθητα και γεμάτα Αγάπη. Επίσης, σταμάτησες για ένα διάστημα να ασχολείσαι με τον υλικό κόσμο, η ματαιοδοξία ηρέμησε ή και εξαφανίστηκε και τότε έκαναν την εμφάνισή τους η Αλήθεια, η Δύναμη και η Αγάπη. Τώρα Μπορείς να ανακαλέσεις την εσωτερική σου Δύναμη, τη δική σου Δύναμη και τη δική σου Σοφία (τους θησαυρούς της εμπειρίας σου) και να τους ζητήσεις να σε καθοδηγήσουν, να σε συντροφεύσουν και να σε βοηθήσουν σε αυτό το μονοπάτι προς τη νέα σου ζωή. 

Τη ζωή της χαράς … τη ζωή της επιθυμίας σου … Μπορείς! 

Η ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ